Hayat ormanında,
Bir kültür fiadanımız olsun;
Gölgesinde kimler oturur,
Hangi düşünceler yeşerir,
Kaç pencere açılır , bilinmeyenlere
Hangi kinler,nefretler kurur,
Sönmüş ümitler yeniden alevlenir,
Bir yol olur;yol olur cehaletten aydınlığa.
Hepimiz rolünü oynarız hayatımızın,
Kendi gerçeklerimize dokunarak.
Anı yaşarız;Benliğimizi paylaşırken,
Mutluluklar bırakarak geleceğe.
Geleceğin bir parçası olarak.
Torosların eteğinde;
Bir çocuğun gerçeğinde yaşayarak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder