Güneş hiç batmadı ki
Biz bir An'da, bir yerde
Onu hep bekledik
Ayrılırken hüzünlendik
Kavuşurken yüreğimiz ısındı
Gecelerde bile
Mehtapla selam verdi
Şiirler şarkılar söyledik
Bulutlar arasına saklandı
Biz onu daha çok özledik
İçimizde büyüttük
Hayat oldu varlığını bilmek bile
Geleceğini bilmeseydik
Bekleyemezdik hayayttan hiç birşeyi
Umutlarımızla beraber
Hayallerimiz de son bulurdu
İçimizde fırtınalar koparken
Gerçeğimiz kaybolurdu
Güneş yine de batmazdı
Her bir yaşamda
Ve zamanda
Can vermeye devam ederdi
Biz başka bir yolun yolcusu iken
O hep doğarken
Biz vedalaşıyorduk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder