ANNELER,ANNEM VE EŞİM

Yeryüzünün en yüce varlığı sanırım anne olmak; Anne önce bünyesinde yaşamımızı  olgunlaştırıp bizi iki kere doğuran ve hem karnında yaşarken hem de yaşadığı  müddetçe de  olgunlaşma yolunda bizim yanımızda olan bir varlık.Bir iklim.
Anne,beni doğurdu annem oldu:Çocuğumu, eşimi, arkadaşımı dostumu doğurdu, anneleri oldu.Her  Türlü makamdaki insanı, o doğurdu.Muhtar,başkan başbakan,  devlet başkanı, imparator şah, alim ,bilim adamı, gelmiş geçmiş bütün insanların inandığı insanları, peygamberi de bir anne doğurdu.
Makamların,  makamında Allah ona; Hürmetin mertebesini belirledi.her makamda olan ona saygı sevgi duydu,onu bir liman olarak gördü.Hiçbir çabanın   ulaşamayacağı bir makam,unvan ;   Annelik ve anne olmak.
Anne  vermenin almadan daha üstün olduğu inancımızda, vermenin, cömertliğin sınırları ancak  annenin ruhunda saklıydı . Hiç beklemeden vermenin sırrı.Karşılısız sevmenin de yeryüzündeki temsilcisi anne oldu.
Anne, sabrın, metanetin de yeryüzündeki temsilcisi oldu.Her türlü sıkıntıya ve onu üzüntüsüne  rağmen, hiç bir zaman küsmedi, küsemedi.Çünkü kalbinde hoşgörü ve affetmenin kaynağı vardı.
Aynı zamanda fiziksel ve ruhsal bütünlüğü annemizn varlığında gördük yaşadık hissetik öğrendik..Bizi emzirirken sütüyle hem  bedensel hem de  bizi yaşamın ruhu ile besledi.Ana belleğimizin oluşması onu bünyesinde gerçekleşti.Yaşamımız süresince üzerine  inşa edeceğimiz bütün ömrümüzün alt yapaısı annemizin karnmında başlayarak  olgunlaşma dönemimizin geçtiği an annemizin yanı idi.Yaşamımızın kalitesini belirleme görevi de ona verildi.
O hiç bıkmadı.En çaresiz anlarında bile çare olmak için  çırpındı,evlatlarına.Becerebildiği,uzanabildiği kadar çare oldu hiç  yapamazsa kalbini koydu ortaya; biliyordu ki Allah kendisine hazineleri emanet ettiğine  göre geri çevirmezdi onu niyetini, duası yeterdi
O biliyordu evladı için en zor anda ayağını kaldırsa ,altında saklı olan cennetin kapısını açma izni ona  verilirdi.Ve zamanı geldiğinde evladı için kapıyı açma sabırsızlığı ile beklerdi
Her şeyin yaratıcısı Allah herkesi doğurma şerefini annelere;, beni  doğurma şerefini anneme ve evlatlarımı doğurma şerefini de eşime verdi.
İşte bunlardan dolayı annelik zaman ve mekan gözetmeksizin  kalplerimizde yaşayan  ölümsüz  bir ihtiyaç sürekli yaşayan bir sevgi ve saygı olduğundan dolay bir güne indirgemek bu duyguyu küçümsemek , yaşamın fıtratına, yaratılışın gerçeğine aykırı hareket etmek olur.

Bütün annelerin, annemin ve eşimin önünde saygı ile eğiliyorum.