DOST OLMALI

13 Nisan 2010 Salı

Bir dost olmalı insan,

Ona karşı yürüyebilen.

Arkası dönükken bile

Duygularını verebilen.

O duygularının hapsinde

Kendi çıkmazlarında iken bile,

Bir dost olmalı


Hangi renk ,tanıdık

Hatta,hiç hemşehrileşmemiş

Hiç bir kan bağı olmasa bile;

Duygularını, hayallerini, düşüncelerini,

Bağışlayabilen.

Tıpkı ufuklardaki yelkenliyi, seyir misali,

Saatlerin ayrılabildiği gibi.........

Hangi yıl,kim tarafından,

Ya da, hangi rüzgarın ;

Ektiği tohumdan,yetişmiş çam fidanını;sular gibi.

Susuzluğunda suyunu, ikram edebilen

Darılsalar da darılmayan.

İyi kötü, her an da,

Yanında olabilen.

Bir dost olmalı; aklı, gönlü;

Sel olabilen, çoşan ,

İçine sığdıramadığı,her şeyi,

Kendinde ne varsa, verebilen.

Hiç bir şey, ama, hiç bir şeyi olmasa bile,

Verebilen;Ama hiç beklemeden .

Bencilliğinden sıyrılmış,

Paylaşılmasa da; paylaşbilen,

Sana dost olanı bekleyen, arayan değil!.............

Cömertliğin zirvelerinde,

Kendini verebileceğin sen;

Yani ben; ya da olmak istediğim;

İçine girmek istediğim beden,

Giymek istediğim elbise,

Kalbimdeki niyet,

Dilimdeki dua,

Bırakmak istemediğim halim,

Yamaçlardan,vadilerden

Çoğalarak bıkmadan

Sevgilisi Akdeniz'e koşan,

Her türlü engellemeye rağmen;

Akan bir Göksu gibi.

Sen! dost oldun dost,

Onun ve onların,

O zaman!yaşam; dolu dolu,

Zenginlik,

Arınmış bir hayat,

Berraklaşmış,kalbi,

Kendini bulmuş,kendine inan,

Şah damarından daha yakın; gerçeğin, gücüyle,

Cennetin, yolunda yürüyen,

Yüreği kabarmış uçarcasına.